Το κοτόπουλο από το Μινσκ

Σήμερα θα δούμε κάτι εντελώς διαφορετικό. Το βιβλίο λέγεται “Το κοτόπουλο από το Μινσκ”, οι συγγραφείς είναι οι Yuri Chernyak και Robert Rose, και εκδόθηκε το 1995. Είναι ένα βιβλίο με προβλήματα λογικής, μαθηματικών και φυσικής. Για να πάρετε μια ιδέα περί τίνος πρόκειται, στο εξώφυλλο αναγράφεται:

“Το κοτόπουλο από το Μινσκ...

... και άλλα προβλήματα και γρίφοι από τη μεγάλη Ρωσική παράδοση των μαθηματικών και φυσικών επιστημών”

Είναι ένα βιβλίο με γρίφους διαφόρων επιπέδων δυσκολίας. Οι περισσότεροι λύνονται χωρίς βοηθήματα, παρά μόνο στο μυαλό του αναγνώστη (χρησιμοποιώντας τα μικρά γκρίζα κύτταρα θα έλεγε ο Ηρακλής Πουαρό), για κάποια χρειάζεται χαρτί και μολύβι, ενώ για μερικά από τα πιο δύσκολα θα χρειαστεί ο επίδοξος λύτης να ξεσκονίσει λίγο και να εξασκήσει τις γνώσεις του στα μαθηματικά, τη φυσική και τη γεωμετρία. Όλα τα προβλήματα είναι διατυπωμένα με σαφήνεια, και σε μερικές μόνο γραμμές το καθένα,, υποθέτω για να μην τρομάζουν τον αναγνώστη.

Στόχος του βιβλίου είναι να βοηθήσει τον αναγνώστη με τον τρόπο που σκέφτεται, να του δείξει πως αν προσεγγίσει ένα πρόβλημα με τον σωστό τρόπο, ίσως να αποδειχθεί λιγότερο περίπλοκο απ' ότι του φάνηκε στην αρχή.

Για ανθρώπους που τους αρέσουν οι καλές σπαζοκεφαλιές, αυτό το βιβλίο είναι ιδανικό, το προτείνω ανεπιφύλακτα. Να τονίσω όμως ότι ένα βασικό υπόβαθρο σε μαθηματικά και φυσική, επιπέδου λυκείου, είναι απαραίτητο για την πλήρη αξιοποίηση και εκτίμηση του βιβλίου.

Θα κλείσω παραθέτοντας δυο γρίφους από το βιβλίο, για να σας κινήσω το ενδιαφέρον. Ο ένας είναι εύκολος εισαγωγικός, και ο δεύτερος είναι κατά την άποψη μου ο πιο ενδεικτικός του πνεύματος που χαρακτηρίζει το βιβλίο. Δεν θα δώσω τις λύσεις, όποιος ενδιαφέρεται μπορεί να προμηθευτεί το βιβλίο από τις εκδόσεις Σαβάλας.

Τροφή ή ύπνος: Ένα πρόβλημα λογικής

Ας υποθέσουμε ότι ένας άνθρωπος μπορεί να επιβιώσει δυο εβδομάδες χωρίς τροφή και χωρίς ύπνο. Τι θα έπρεπε να κάνει κάποιος μετά από δεκατέσσερις ημέρες χωρίς φαγητό και ύπνο; Να φάει ή να κοιμηθεί πρώτα;

Σπαζοκεφαλιές μεταξύ μαθηματικών

Μια μέρα, δυο μαθηματικοί, ο Ιγκόρ και ο Πάβελ, συναντώνται στον δρόμο. “Τι κάνεις; Πώς είναι οι γιοι σου;” Ρωτά ο Ιγκόρ, “Έχεις τρεις γιους, αν θυμάμαι καλά. Έχω όμως λησμονήσει τις ηλικίες τους”. “Ναι, έχω τρεις γιους” απαντά ο Πάβελ. “Το γινόμενο των ηλικιών τους είναι 36”. Κοιτώντας γύρω και κατόπιν υποδεικνύοντας ένα κοντινό σπίτι, ο Πάβελ συμπληρώνει: “Το άθροισμα των ηλικιών τους ισούται με τον αριθμό των παραθύρων αυτού του σπιτιού”. Ο Ιγκόρ σκέπτεται για λίγο και κατόπιν απαντά: “Άκου Πάβελ, δυστυχώς δεν μπορώ να βρω τις ηλικίες των γιων σου”. “Με συγχωρείς”, λέει ο Πάβελ, “ξέχασα να σου πω ότι ο μεγαλύτερος γιος μου είναι κοκκινομάλλης”. “Τώρα”, απαντά ο Ιγκόρ, “μπορώ να βρω τις ηλικίες τους”. Εσείς μπορείτε;

ΣΣ: Όσο παράξενο κι αν φαίνεται, το πρόβλημα είναι εντελώς επιλύσιμο μόνο με τις πληροφορίες που δίνονται!